Wiadomo, że pewnego dnia przyjdzie moment rozstania, więc warto już od małego przyzwyczajać dziecko do nowych osób, zmieniającego się otoczenia, a także do pozostawienia choćby na chwilę pod opieką innego członka rodziny. Pozwólmy też dziecku na samodzielną zabawę, żeby potrafiło i rozumiało, że może przez pewien czas pobawić się sam, ułatwi to mu odnalezienie się w grupie gdzie nie zawsze uwaga skupiona będzie tylko na nim.
Kolejnym ważnym krokiem jest znalezienie odpowiedniego miejsca, bez względu na to, czy jest to żłobek, czy przedszkole warto wyszukać kilka w okolicy. Należy sprawdzić, czy warunki lokalowe odpowiadają naszym oczekiwaniom, porozmawiać z dyrekcją, kadrą, obejrzeć sale, zabawki, plac zabaw tak, żeby rodzice mogli ze spokojną głową oddać dziecko pod opiekę placówki edukacyjnej i nie martwić się o bezpieczeństwo pociechy. Gdy wybraliśmy już odpowiednie miejsce dla naszego dziecka warto z nim o tym porozmawiać. Rodzice często nie opowiadają małym dzieciom o żłobku bo mają wrażenie, że skoro dziecko nic nie mówi, to mało rozumie. Dziecko jest doskonałym obserwatorem i bardzo trafnie odczytuje obawy, emocje rodziców. Dlatego tak ważne jest żeby rodzic nawet tak małemu dziecku opowiedział o miejscu gdzie za chwilę będzie spędzało dużo czasu, dzieciach z którymi będzie się wspólnie bawiło i ciociach, które będą z nim malować, śmiać się, przytulać gdy nie będzie rodzica. O żłobku należy mówić bardzo pozytywnie. Starszemu dziecku możemy więcej wytłumaczyć, dlatego o przedszkolu opowiadajmy jako o miejscu wspaniałej przygody, ciekawej zabawy, nowych przyjaźni.
Kolejnym kluczowym aspektem są dni adaptacyjne. Ważne, aby w tych pierwszych dniach rodzic był z dzieckiem w placówce. Wspólnie z nim poznawał personel, dzieci, salę w której będzie się bawił, jadł. Wspólnie z dzieckiem będzie uczestniczył w zabawach i zajęciach. Dziecko przebywając z rodzicem poczuje się bezpieczniej i chętniej będzie poznawało nowe miejsce i osoby, z którymi będzie spędzało czas. Na tym etapie ważna jest współpraca rodzic - opiekun, który powinien zaufać personelowi i postępować zgodnie z jego radami. Personel posiada doświadczenie jak powinien przebiegać proces adaptacji i przekaże nam rady, które będą najkorzystniejsze dla dziecka. Pamiętajmy o tym, że obecność rodzica w placówce nie powinna trwać zbyt długo, gdyż dziecko przyzwyczai się do obecności rodzica i późniejsze rozstania będą jeszcze trudniejsze.
Pamiętajmy, że nigdy nie należy wychodzić bez pożegnania, żeby dziecko nie miało poczucia, że zostało zostawione, porzucone. Pożegnanie z dzieckiem powinno być czułe ale zdecydowane. Możemy też dziecku powiedzieć, że przyjdziemy po niego np. po obiadku, zupce. Kluczowe jest podejście rodziców do miejsca w którym dziecko będzie pozostawało przez większość dnia. Rodzic ma prawo do obaw i strachu o swoją pociechę ale nie powinno się przekazywać tego dziecku. Dzieci wyczuwają lęki swoich rodziców i nie będą chętnie przychodziły do placówki. Warto zachęcać dziecko do bawienia się z paniami i dziećmi, można opowiadać w drodze do żłobka czy przedszkola jakie atrakcje i zajęcia będą się odbywały. To utwierdzi dziecko w tym, że to miejsce wspaniałej zabawy.
W okresie adaptacji rodzice powinni poświecić dziecku dużo czasu i uwagi w domu. Będziemy mieć wtedy pewność, że dziecko nie odbierze żłobka, czy przedszkola jako próby odsunięcia go na dalszy plan. Tym samym dostanie od rodzica komunikat, że nowa placówka to miejsce stworzone dla niego, pełne nowych zabawek, ciekawych zajęć oraz nowych towarzyszy zabaw. Celem każdej placówki jest stworzenie ciepłego miejsca, w którym dziecko będzie się prawidłowo rozwijało pod względem intelektualnym, ruchowym, emocjonalnym i społecznym. Dzięki ciekawym zajęciom zdobędzie wiedzę, nowe umiejętności, tak potrzebne do dalszej edukacji.
Najważniejszy okres w życiu człowieka to nie czas studiów uniwersyteckich, ale pierwszy okres, od urodzenia do szóstego roku życia. Jest to czas, kiedy formuje się inteligencja człowieka i nie tylko ona, ale całość jego zdolności psychicznych”
Dr Maria Montessori
